Een dag of wat geleden wat geleden was ik mijn jongste dochter Indy kwijt. Ze zou zich nog even melden alvorens ze met een vriendinnetje naar het speeltuintje zou gaan. Dat melden was ze even vergeten, dus ik ging me allengs zorgen maken. Stapte uiteindelijk op de fiets en trof ze gelukkig in het speeltuintje aan. Ze zag aan mijn gezicht dat er wat was. Ik vertelde haar dat ik ongerust was. En dat ik het op prijs zou stellen als ze zich aan de afspraak zou houden.
Even later kwam ze nog steeds wat bedrukt thuis. “Ik vind het nog steeds vervelend dat je je ongerust maakte” zei ze sip. “ik had onze afspraak niet mogen vergeten”.
“Wees blij dat ik ongerust was” zei ik. “Ik hou nu eenmaal veel van je” “Én” zei ik “ik laat je een mooi stukje zien van een hele succesvolle en wijze man”. Ik pakte de i pad en zocht op Netflix naar bijdrage van Doc Rivers. In de waanzinnig inspirerende serie “The Playbook, a coach’s rules for life”.
Doc is een uitermate succesvolle basketball coach van onder andere de Boston Celtics en de Los Angeles Clippers. Drie keer uitgeroepen tot NBA All-Starr Game Head Coach. Voorwaar geen kleine jongen!
I am human. And I am going to make mistakes
Doc opent het gesprek met het delen van de eerste zin die hij al 21 jaar zegt als hij voor het eerst aan het begin van het seizoen de kleedkamer vol sterren binnen stapt. En zich voorstelt. Zijn eerste pitch is: Hello, I am Doc Rivers. I am human. And I am going to make mistakes!
Dit liet ik haar zien en zei: “Het is helemaal niet erg om fouten te maken. Dat is menselijk. Dat doen zelfs dit soort grote succesvolle mannen. Sterker, je moet fouten maken om te leren. Fouten maken en er niet van leren, opgeven, of fouten vermijden, dat is pas jammer. Maar door fouten te maken is ook deze man kampioen geworden”.
We zijn samen een stuk verder gaan kijken. Naar de leefregels van Doc. Voor haar, mij en ik hoop ook voor jou inspirerend. Want hij heeft nog zo’n mooie leefregel. Geleerd van zijn moeder.
Never ever be a victim
Wat Doc van zijn moeder leerde was: Never, ever be a victim. Hoewel hij opgroeide in de tijd van rassenrellen en segregatie en als donkere jongen te maken had met onverholen racisme. Niet opgeven maar doorgaan. En nooit iemand anders de schuld geven zodat jij je aan je eigen verantwoordelijkheid kunt onttrekken. Geen zelfmedelijden, keep going, never be a victim.
Kampioenen krijgen de meeste klappen
De laatste leefregel van Doc die ik met je wil delen heeft daar ook mee te maken. Kampioenen geven nooit op. Hij stelt: Mohammed Ali was mijn grote idool. Iedereen denkt dat Ali als kampioen weinig klappen heeft gekregen. Het tegenstelde echter is waar. Kampioenen krijgen de meeste klappen. Wat echter kampioenen onderscheidt van niet kampioenen is dat ze meer kunnen incasseren. En telkens weer opstaan. Als je maar vaker opstaat dan je opponent, dan win je vanzelf. De Dijk zong het ook al, wil je leren winnen dan moet je goed leren verliezen.
In de bijdrage van Doc deelt hij nog meer inspirerende leefregels. Ik nodig je van harte uit zijn bijdrage te bekijken. En je te laten inspireren door een groot kampioen en een wijs mens.
De droom van Indy is om later oncoloog te worden. Ik hoop dat ze op de weg er naar toe veel fouten mag maken. En nog veel meer mag leren. Dan wordt ze vast ook nog een hele goede. Ik zal haar nog vaak aan Doc Rivers helpen herinneren.
